นักกีฬาในกีฬาอื่น ๆ และนักเล่นโปโล เสื้อเชิ้ตถือเป็นเสื้อที่มีแขนยาวติดกระดุมผ้าคอตตอนเป็นผ้าที่มีความอึดอัดที่สวมใส่ในปี ค.ศ. 1800 ในปี 1930 Rene Lacoste นักเทนนิสตัดเสื้อแขนยาวและปุ่มที่ใช้เฉพาะลงบนเสื้อของเขาสำหรับนักเทนนิส คอได้รับการปกป้องด้านหลังคอจากดวงอาทิตย์ แต่ก็สะดวกสบายมากขึ้นด้วยการเปิดฝาด้านบน

Lacoste ใช้แอ็ปเปิ้ลจระเข้บนเสื้อของเขาเพื่อบ่งบอกถึงด้านหลังที่ยาวขึ้นหรือหางของเสื้อ นักเล่นโปโลอาร์เจนตินา, Lewis Lacey, appliquédนักเล่นโปโลในแบรนด์ของเขาของเสื้อและ “เสื้อโปโล” มาถึง ผู้เล่นโปโลพบว่าการออกแบบนี้สะดวกสบายมากขึ้นกว่าผู้สวมใส่แบบดั้งเดิม เสื้อ “ใหม่” ทำจากผ้านุ่ม ๆ เช่นกัน การเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้การเล่นมีความสบายมากขึ้นช่วยลดความเคลื่อนไหวของพวกเขาบนหลังม้า วันนี้กลายเป็นแก่นของเครื่องแต่งกายของผู้ชายทั้งหมดซึ่งส่วนใหญ่ไม่เคยเล่นโปโล

เสื้อโปโลกลายเป็นแฟชั่นที่จำเป็น

เมื่อ Ralph Lauren รวมพวกเขาไว้ในสายแฟชั่นปี 1972 ของเขาที่เขาติดป้ายว่า “โปโล” เป็นปีที่ผ่านไปและธุรกิจสบาย ๆ ขึ้นเป็นที่ยอมรับ (อย่างน้อยหนึ่งวันต่อสัปดาห์), เสื้อเหล่านี้กลายเป็นส่วนหนึ่งของตู้เสื้อผ้าทุกคน เสื้อโปโล (ใส่เข้า) เป็นที่ยอมรับในสถานการณ์ที่ไม่เป็นปกติส่วนใหญ่

เสื้อโปโลเป็น dressier กว่า t-shirt มีปลอกคอและปุ่ม 3 หรือ 4 ปุ่ม โดยปกติเสื้อจะทำจากผ้าฝ้ายถักนิตติ้งหรือเสื้อ วัสดุที่อ่อนนุ่มและสะดวกสบายซึ่งดูแลได้ง่ายและมี “ให้” สำหรับการเคลื่อนไหวที่กระตือรือร้น พวกเขากลายเป็นที่นิยมในกีฬากอล์ฟและอื่น ๆ เนื่องจากคุณสมบัติการเล่นที่ดีของพวกเขา ค่อยๆappliquésต่างๆได้รับการเพิ่มเป็นของตกแต่งหลายตอนนี้ระบุทีมเฉพาะหรือแม้กระทั่งโลโก้ของ บริษัท