ข้อแรกเพื่อการเปิดร้านอาหาร.. บริเวณ บริเวณ และบริเวณ เพราะเป็นปัจจัยหนึ่งที่เข้าถึงผู้ซื้อได้เป็นอย่างยอดเยี่ยมเมื่อเขาพึงปรารถนาหรือไม่ก็อยากทานอาหาร ด้วยเหตุนี้จึงทำเอาต้องอาศัยคำเสนอแนะจากผู้สูงวัย ซึ่งคำปรึกษาเป็นส่วนใหญ่เป็น เปิดร้านอาหารให้เลือกในบริเวณแหล่งตำบลคนเยอะๆ ไว้ก่อน นั่นแค่ส่วนหนึ่งเพียงนั้น จะเปิดร้านทั้งทีจำเป็นต้องทำแบบผู้เชี่ยวชาญนั่นคือ ไปนั่งจับตาดูบริเวณที่เราหมายมั่นไว้ก่อนอย่างน้อยหนึ่งพระอาทิตย์

ทดลองสิว่า หมู่คนแถวนั้นหมายถึงกลุ่มพนักงานบริษัท หมู่คนทำงานโรงงาน กลุ่มผู้เรียน ผู้เรียน หรือไม่ก็พ่อบ้านแม่ศรีเรือน ชนิดของกลุ่มชนจะเกี่ยวพันกับชนิดผลิตภัณฑ์และราคาที่เราจะขาย ดังเช่น ไม่ทำการค้าเสต๊ก, สลัด หรืออาหารสุขภาพอนามัยในบริเวณโรงงาน แต่สมควรขายของที่กินง่ายๆ อิ่มท้องอย่างข้าวนึ่งหมูทอดไก่ทอดในราคาไม่แพง

ยิ่งไปกว่านั้นจำเป็นต้องดูออกระยะเข้างาน พักเที่ยง เลิกงานเป็นช่วงเวลาอะไร มิใช่ว่ามาเริ่มต้นค้าขายตอนผู้ซื้อเข้าทำงานไปแล้วแถมเก็บของ กลับบ้านก่อนเวลาเลิกงานเสียอีก เช่นนี้ก็หมดเพราะว่าไร้คนมาซื้อของจริงๆ เรื่องลานจอดรถสำหรับห้องอาหาร ก็อย่าให้ยุ่งยากถึงกับจำเป็นต้องไปจอดไกลเป็นกิโล เพื่อที่จะเดินย้อนกลับไปมาจับจ่ายถ้าหากของเรามิได้ถูกปากระดับแม่ช้อยต้องมารำ

ที่สำคัญอุตสาหะเลือกเฟ้นเปิดร้านอาหารบริเวณร้านให้ดูเด่นเห็นแต่ไกล อยู่ด้านหน้าๆ  ไว้ก่อน มิได้ไปซุกซ่อนซุกอยู่แถวหลังๆ ถูกร้านอื่นบดบังหรือมีเสามีป้ายห้อยปิดบังจนผู้ซื้อนึกว่ากำลังถูกชักชวนเล่นซ่อนหาหรือโป้งแปะ!